NOVEMBERNIEUWS  2017
 

 

 





LIED


We openen deze herfstuitgave van het Oale Nieuws met een al heel oud lied, of eigenlijk is het een voordracht voor meerdere personen, dat past bij de lange winteravonden die ons te wachten staan.
Je kunt het zo lang en zo kort maken als je wilt door zelf nieuwe aanvullingen erbij te verzinnen.




Je vindt de tekst bij;    “NOSTALGIE”


 

 

 


     ONZE OUDE SCHOOL..



 

  

Men is op dit moment druk bezig met de verbouw (of jammer genoeg gedeeltelijke sloop) van onze oude school tot verzorgingstehuis van demente bejaarden.
Mini is gewapend met haar fototoestel op bezoek geweest om nog wat nostalgische plekjes vast te leggen voordat ze voorgoed zouden verdwijnen. Ze mocht zonder helm en veiligheidsschoenen het gebouw niet binnen, maar gelukkig was er een aardige uitvoerder die haar mee naar zijn kantoortje loodste en ze aan hem haar verhaal kwijt kon hoe zij en haar klasgenoten in kindertijd  daar alle klassen hadden doorlopen. Van hem kreeg ze de informatie welke bestemming de school nu krijgt. Het wordt een kleinschalige woon-zorglocatie van Stichting ‘Dagelijks Leven’.
Tot onze grote vreugde hoorden we dat de klok in de hal, waaronder velen van ons voor straf ooit plaatsnamen, op haar plaats blijft.
De uitvoerder beloofde Mini enkele foto’s te maken en heeft deze inmiddels ook via de mail naar toegestuurd.
Ook heeft Mini gevraagd of we een paar van de mooie Art Deco tegeltjes als aandenken mochten hebben. Dat werd toegezegd maar daarop moeten we vanwege de drukke werkzaamheden op dit moment nog even op wachten.....
 




       uit; De ZuidWester van oktober 2017

Maar afgelopen vrijdag 17 november was het dan eindelijk zover. Vol verwachting meldde Mini zich op de bouw en na een kleine rondleiding, zocht hij in de de bouwkeet enige tegeltjes bij elkaar.

                   
                           
Dat dit voor ons en het nageslacht moest worden vastgelegd, spreekt voor zich en we zien dan ook een trotse Mini die de kleinoden blij in ontvangst neemt. Niet alle tegeltjes gaan naar de sloop. Het grootste gedeelte is blijven zitten, anderen worden gebruikt voor herstel op muren waar beschadigingen zijn ontstaan door de bouwwerkzaamheden.
Mini is een doorzetter en kreeg het zelfs voor elkaar dat we met een afvaardiging hartelijk welkom zijn wanneer het tehuis wordt geopend hetgeen hoogstwaarschijnlijk in februari 2018 zal plaatsvinden.

We wachten met spanning af…

De uitvoerder was bijzonder behulpzaam en stuurde ons ook nog een aantal foto's die we samen met de kiekjes van Mini op een speciale pagina hebben geplaatst om een klei
ne indruk te geven van de veranderingen die onze oude school op dit moment ondergaat...

Kijk bij;
"ONZE OUDE SCHOOL IN DE STEIGERS"  of onder de kop;  "ACTUEEL"


Als we op de site kijken bij;  https://www.dagelijks-leven.nl/  ...... even scrollen naar
'ONZE LOCATIES'  en vervolgens 'ENSCHEDE' selecteren dan zien we HET STEVENFENNEHUIS met toelichting over de nieuwe bestemming en hoe het geheel er straks uit komt te zien.


 

 




WIJ BABYBOOMERS





Toen de ellende van Tweede Wereldoorlog voorbij was, zagen onze ouders weer toekomst en perspectief dus lieten ze vol enthousiasme Gods water over Gods akker stromen met als resultaat een geboortegolf………..De kraamafdelingen van de Enschedese ziekenhuizen puilden uit waardoor het oude ziekenhuis aan de Veenstraat nog jaren dienst heeft moeten doen.
Ook de schoolklassen raakten overvol. Op onze Stevenfenneschool waren dubbele klassen..
Laat ik nu altijd hebben gedacht dat die golf voor kinderen geboren tussen 1945 en 1955 gold. Maar nee, men rekent iedereen geboren tussen 1944 en 1964 tot de babyboomers. Wij behoren tot de oudste lichting en zijn op een leeftijd gekomen dat de ouderdom ons gaat plagen met diverse ongemakken en beperkingen waar mee moeten leren leven om het een beetje leuk te houden…


    Gerrit heeft het in een rijmpje proberen vast te leggen...
 

   Lees het bij;   "GEDICHTEN"

 

 





OUDE RECLAME





Kennen we deze bekende verpakking met het ezeltje nog? 
Je mocht er als kind niet te veel van snoepen om puberale dronkenschap te voorkomen, maar lekker waren ze wel die JAMAICA RUMBONEN van van Dungen.
Ze waren als snoepgoed wat uit de mode geraakt, maar zijn tot onze verrassing nog altijd te koop.


Toch nog maar eens een keertje proeven…





 

 




REÜNIE


Op vrijdag 3 november hadden we met de kleine groep die over was gebleven van al de klasgenoten die zich hadden opgegeven, een gemoedelijk samenzijn bij café Sprakel in Lonneker. De enthousiaste deelnemers hadden vanuit Haaksbergen, Hengelo, Enschede, Lonneker en zelfs op de fiets uit Losser het gezellige café weten te vinden waar het goed eten, drinken en toeven was.
Jammer dat er op het laatste moment zoveel afzeggingen kwamen, maar dan kan op onze leeftijd gebeuren. Onze gastvrouw Ria had alles prima verzorgd en we hadden elkaar zoveel te vertellen dat de wandeling door Lonneker die ze voor ons had gepland niet door is gegaan.
De tijd vloog om.
We spraken na afloop met z’n zevenen af om voortaan ieder jaar op de eerste vrijdag van november samen te komen en zo de continuïteit te handhaven zonder iedere keer opnieuw datums te moeten uitzoeken of aanpassen….
Natuurlijk mogen ook de andere klasgenoten meedoen en suggesties voor waar en hoe zijn hartelijk welkom…..
Laten we het volhouden zolang het kan..
 








 

 




                 OUDERDOM KOMT MET GEBREKEN…..                                                  NOOIT TE OUD OM TE LEREN...


                    


 

 




ROMMELZOLDER..


Mini vond tot haar grote verrassing bij de verkoopadvertenties van onze school op het internet nog een foto van de zolder van het gebouw. Weinigen van ons zijn daar geweest. Gerrit wist nog dat hij weleens jaloers is geweest op de oudere jongens in onze klas die meneer Buma wel eens mochten helpen met spullen op te ruimen op die zolder of met het ophangen van de vlag vanuit de toren……..

Krijgen we hem na meer dan 60 jaren toch nog te zien…
 








 

 




               SINTERKLAAS IS WEER IN 'T LAND.....


               
We vonden nog een oude schoolprent met Sint en Piet. Sint strooit met gulle hand snoepgoed naar kinderen die het hele jaar lief waren geweest terwijl Piet met de roe naar de stouterikken zwaait die angstig het hazenpad kiezen.
In de loop der jaren zijn Sint en Piet een stuk milder geworden en zijn gelukkig zulke angst inboezemende voorstellingen tegenwoordig niet meer denkbaar ...

Kennen we dit liedje nog? We hebben het geleerd bij juf van de Bosch toen we in de 2e klas zaten...

                                                                                Zeg Sinterklaas is weer in 't land,
                                                                                Oh jongens, jongens fijn.
                                                                                Ik vraag aan moe een grote mand,
                                                                                mijn schoen is maar zo klein.
                                                                                Die mand moet in de kamer staan,
                                                                                en komt dan Sinterklaas,
                                                                                Wie weet wat er wordt ingedaan,
                                                                               't Is toch zo'n goeie baas.........


Afgelopen zaterdag mochten we onze schoen weer opzetten en renden we de volgende ochtend vol verwachting naar beneden om te kijken of sint er wel wat in heeft gedaan...

We wensen iedereen alvast een hele gezellige pakjesavond met veel mooie cadeautjes!

 

 





PUZZELTJE



Om nog even in de recente ontwikkelingen van de verbouwing van de school te blijven, hebben we tot slot voor de liefhebbers weer een puzzeltje bedacht van een ons allen welbekend object....

We wensen de puzzelaars veel plezier en voor iedereen
alvast warme en sfeervolle decemberdagen....

Tot volgend jaar in 2018!!
 









 

 

 

TOP

HOMEPAGE