HERFSTFOTO




Herfst aan het Roerinkspaadje
(officieel Boswinkelweg)




 

 
TWEE VOERLUI

De liedjes die we op school zongen, waren over het algemeen luchtig van aard met af en toe wat levenslessen. Zo ook dit bekende lied van het karretje op de zandweg…. Twee voerlui onder bijna dezelfde omstandigheden met hun paard en wagen onderweg. De een laat de bekende weg aan de ervaring van zijn paard over en valt in slaap, de ander rijdt door een berglandschap maar houdt de teugels zelf strak in de hand….

Bij “NOSTALGIE” zingen we samen hoe het afloopt…




 

TARWESTRAAT en LANDBOUWSTRAAT

Bij de GEDICHTEN vinden we onder “KLACHT VAN EEN RIJMELAAR” een rijmpje en een stukje over het Stevenfenne. Hierin kunnen we lezen dat de Roggestraat ooit van naam moest veranderen in Tarwestraat omdat men bij de PTT te vaak in de war kwam met de Reggestraat. Op het moment dat we dat schreven wisten we nog niet dat er altijd al een Tarwestraat was geweest. Dat was namelijk het onopvallende, wat wij noemden, vrijerspaadje van de Dennenweg/B.W. ter Kuilestraat naar de Haaksbergerstraat. We hebben dat nooit geweten totdat we het op een oude kaart van Enschede tegenkwamen.Toen de naam Tarwestraat overging naar de Roggestraat werd dit paadje bij de Dennenweg aangetrokken.
Er was ooit een Oogststraat op het Stevenfenne.
Deze werd vaak verwisseld met de Hoogstraat en daarom kwamen de bewoners in 1936 ineens zonder te verhuizen in de Landbouwstraat te wonen.
Het zullen de allochtonen uit de Drentse buurt wel zijn geweest die hier moeite mee hadden want  zij hadden, zoals bekend, vaak moeite met het plaatsen van de letter H. (Oogeveen en Hassen)


 

Oogststraat werd in 1936 Landbouwstraat

BOERDERIJTJE

De bijgaande foto kregen we via een trouwe volgster (geen klasgenote) van onze website.
We zien een voor ons onbekende man met pet en fiets die precies in de bocht staat bij Piet van Dijk.
Uiterst links staat het huis van Schabbink. Wat ons interesseert, is het boerderijtje op de achtergrond op de hoek van de Broekheurnerweg en de Helenastraat. Zelf weten we er niet zoveel meer van.
Daarom onze vraag aan Rita, Ria, Gery, Hans of Rob die er in de buurt woonden of zij zich nog herinneren wie er woonde en wanneer het is afgebroken.


We horen (lezen) het graag via Mini’s mail…..





 

DE KRUIDENIER

Ze waren er in onze jeugd volop, kleine kruideniers als Hiensch, Gorel, Golbach, Leppink, van Veen of Reimerink, die later het onderspit moesten delven tegen de supermarkt. Om samen sterk te zijn en goedkoop te kunnen inkopen waren ze aangesloten bij organisaties als, de Spar, de Combinatie, de Coöperatie of de Sperwer….. Hier een reclameboodschap van de Centra uit 1972. Jullie zien het, alles is meer dan dubbel zo duur geworden…

                   

 

ACCORDEON
 
De mooiste bijdrage van deze maand is deze fraaie foto van Herma en haar zusje.
Niet alleen herkennen we hier ons leuke klasgenootje van toen maar we herinneren ons tevens haar virtuoze accordeonspel…………….
Herma zegt er zelf van dat ze het instrument verschrikkelijk en het spelen vreselijk vond……
Gerrit kan daar volledig inkomen. Hij vertelt het volgende;
Ook mijn vader kwam toen ik een jaar of zes was, op een avond uit zijn werk met een kleine accordeon aanzetten. Natuurlijk ben je als kind blij maar beseft niet waarmee….
De eerste teleurstelling is er al wanneer je merkt dat je er niet zomaar op weg kunt spelen, dus moet er les genomen worden. Maar wilde je dat wel?
Ik destijds eigenlijk niet. Maar ja, die trekpiano was er nu eenmaal en je ouders vonden het zo mooi en het lukte me al snel om liedjes te spelen, weliswaar alleen op gehoor en zonder bladmuziek.
Na een jaar lessen, kwam de leraar tot de conclusie dat verdere studie voor mij geen zin had. Ik kon nog geen noot lezen en improviseerde er maar wat op los… ook in het jeugdorkest was er geen plek voor mij meer. Dit tot grote teleurstelling van mijn ouders..
Maar de muzikale koek was nog niet op. Na ons afscheidsfeest op school kwamen er twee heren aan de deur die vroegen of ik niet mee wilde spelen in een orkestje van de speeltuin. Ze hadden me die avond gehoord en tevens zien optreden als Dorus. Hoewel ik er weinig voor voelde, ben ik toch lid geworden. In dit bandje speelden o.a. Klaasje Dikken (later de Rowdys en Bob East) en Johnny Gaasbeek (later Teach In). Al snel bleek echter dat ik ook hier in het orkestje niet paste en alleen nog solo mocht optreden. Ik had het na een jaar al bekeken en ondanks de vele optredens en uitstapjes, kapte ik ermee.
Spelen deed ik nog wel af en toe samen met mijn buurjongen en zijn zusjes die later ook hun brood in de muziek zouden gaan verdienen.
Bij mij belandde het instrument onder mijn bed. Toen ik in dienst moest, heeft mijn vader de accordeon verkocht aan een gastarbeider op de fabriek.
Zo zie je maar dat alles niet zo mooi was als het leek. Ook van jullie kreeg ik regelmatig de vraag of ik nog accordeon speelde. Zoiets blijft dus altijd hangen terwijl het maar weinig voorstelde.
Achteraf vond ik het erg voor mijn ouders. Ze hadden gehoopt dat hun zoon een virtuoos op de trekharmonica zou worden die het nummer Circus Renz nog sneller zou kunnen spelen dan John Woodhouse….. Helaas.

Tony speelde toch ook accordeon? We zijn benieuwd wat er van zijn talent is terechtgekomen..


 

PUZZEL


Misschien weten we het nog, dat toen we bij Gönning in de klas zaten, hij omstreeks Sinterklaas altijd een prachtige bordtekening maakte. Intussen zaten wij,  al of niet ijverig, onze reken- of taalopgaven te maken maar bleven we de vorderingen van meneer nauwgezet in de gaten houden..

We hebben een leuke bordtekening gevonden dat weer wat doet denken aan die spannende dagen rond Sinterklaas... 

We hopen dat jullie het ook leuk vinden en wensen veel succes...



 

TOP

HOMEPAGE