JANUARINIEUWS  2014
 

 

 




JANUARI 2014



Natuurlijk beginnen we dit eerste “oald nieuws” van het nieuwe jaar met jullie allemaal een voorspoedig, liefdevol en vooral gezond 2014 te wensen!

We zullen ook dit jaar weer proberen via onze website jullie met leuke en wetenswaardige zaken enthousiast  te blijven houden voor onze voorgenomen reünie in 2015…

Mini en Marianne hebben zich om dit goede voornemen kracht bij te zetten dan ook in een speciale nostalgische outfit en in een winters landschap passend bij dit deel van het jaar laten fotograferen.



 

 





EEN BUITENLANDS LIED?


Deze keer een lied dat we op de lagere school al in een taal van over de Twentse grens zongen.

Het is een goede les voor te dominante mannen…..




Lees en zing mee bij “NOSTALGIE”



 

 




DE WICHER NIJKAMPSTRAAT


In het decembernieuws vroegen we jullie waar de bijgaande foto was genomen. We kregen uiteraard veel goede antwoorden binnen.
Het is het gedeelte van de Wicher Nijkampstraat vanaf de Zweringweg tot aan de Gunningschool, rond 1951.
De duplexwoningen zijn al klaar alleen de straat moet er nog in.
We plaatsen er ter vergelijking een foto van de huidige situatie bij.

   


 

 




HEDO

Weer een oude foto van een plek die we nu nog nauwelijks herkennen.
Buiten het badhuis kwamen de meeste van ons ook regelmatig elders op het Pathmos, bijvoorbeeld bij Pit of het Eendenparkje.  Zo ging ik nog wel eens met mijn moeder mee op voordeeltjesjacht naar Heddendorp afgekort HEDO, de eerste zelfbedieningskruidenier van Enschede op de hoek van de Usselerweg en de Dr. Kosterstraat. Moeder combineerde dat vaak met een bezoek aan het gebouwtje van de inmiddels verdwenen speeltuin het Pathmos aan de Bloemendaalstraat. Hier was een uitgiftepunt gevestigd van goederen die tot in de jaren vijftig nog op de bon waren. Moeder leverde haar bonnen in en kon in ruil daarvoor een aantal pakjes margarine kopen…
Er stond vaak een lange rij huisvrouwen met wie moeder in aangenaam gesprek raakte en waarbij mijn grote oren vaak niet welkom waren zodat ik naar de speeltuin mocht. Goede herinneringen heb ik daaraan niet. Ik was nog te klein voor de speeltoestellen en doolde meestal wat doelloos rond. Tot op een keer een paar meisjes vroegen of ik op de draaimolen (op de foto voor het gebouwtje) wilde. Natuurlijk wilde ik dat wel, niet beseffend dat ik met meiden uit de Drentse buurt te maken had die er nog de ruwe Drentse gebruiken op na hielden. Ik werd in de molen gezet en in volle vaart rondgedraaid tot ik er duizelig van werd. Ik schreeuwde dat ik eruit wilde maar dat stimuleerde de turfsteeksters om nog meer snelheid te maken. Toen ik begon te huilen, hielden ze op en maakten dat ze weg kwamen terwijl de molen bleef draaien totdat hij uit zichzelf stil stond. Pas toen gelukte het mij eruit te klauteren. Tollend op mijn benen zocht ik moeder op die de vreselijke veenkoloniale wandaad afdeed met; “Doar wo’j groot van.”
Ja, lieve klasgenoten ik heb als kind veel geleden……………..
 







 



 

 




FOTOGALERIJ

Wat hadden we toch veel mooie meiden in onze klas. Kwamen eerder Marianne en Willi al te paard voorbij en Ria en Rita in de schoolbank. Hier zien we tweemaal Jenny. Eerst met haar grote broer Freddy op dezelfde wijze op de kiek gezet als Rita en haar zus en een foto genomen op de speeltuin met haar jongere zus Alie. Vooral dit laatste plaatje geeft een mooi beeld van de kindermode in die jaren.
 




 

 




OP DE VERKEERDE PLEK…….

Nu we het toch over foto’s hebben.
In december vroeg Gerrit zich wanhopig af waarom hij op zoveel klassenfoto’s ontbreekt… Dat doet hij trouwens nog steeds! Maar soms komt het toeval (?)je te hulp.
Bij het doorsnaaien van de oude schoolfoto’s die we van Buma kregen, stuitten we ineens op bijgaand kiekje van de klas boven ons met o.a. Kobus Schipper, Hennie Ardesch, Tonia Horselenberg en Bertie Knol. Meneer Fokkens staat er als begeleider bij…..
Maar wie staat er helemaal rechts met zijn arm beschermend voor z’n ogen tegen de zon in naar de fotograaf te staren…….?
We konden onze ogen niet geloven.
Jawel hoor, gekke Gerritje!!! Hoe is het in godsnaam mogelijk….

Hij was, is en blijft een vreemde vogel.



 

 




LEERPLICHT


Je moest naar school op straffe van een boete….
Op de tekening zien we dat het nog wel eens met geweld gebeurde…..

Vreemd genoeg was bij Gerrit het tegenovergestelde het geval.



Lees en leef mee bij; “VERHALEN”




 

 




SCHOOLPLATEN

Deze schoolplaten met fraaie afbeeldingen van de natuur waren bij ons in de klas als wandversiering opgehangen. Hieraan kon je zien dat ze langzaam maar zeker als leermiddel uit de mode raakten.
Volgens de voorschriften die aan de onderwijzers eind 19e eeuw bij de platen werden meegegeven, was het de bedoeling dat ze voor het oog onzichtbaar voor de kinderen werden opgeborgen.
Pas wanneer de meester het afgebeelde ging behandelen, mochten de platen tevoorschijn komen zodat de leerlingen ten zeerste gegrepen waren door het schouwspel dat ze te zien kregen en zo de aandacht erbij hielden. Dit was pedagogisch voor die tijd natuurlijk scherp opgemerkt want uit ervaring weten wij dat een plaat waar je het hele jaar tegenaan kijkt, je na een tijdje niet meer boeit.
Dat gold ook voor deze drie prachtige platen van Marinus Koekoek, een schilder en tekenaar uit een roemrijk schildergeslacht die zich had toegelegd op het met penseel neerzetten van dieren in hun natuurlijke omgeving.
We zien hier de platen; “In sloot en plas” , “In het bos” en “Op de heide”.
Toch hebben deze platen hun invloed op mij niet gemist. Ik ben in mijn kinderjaren driftig op zoek geweest naar de dieren in sloot en plas. Vooral naar de prachtige gekleurde salamanders en de geel gerande watertor. De eerste salamander ving ik samen met Johan Veendijk in een vijver bij een villa in Boekelo waar Johan familie had. Maar op een super plekje maakte me, geloof ik, Rob attent. Toen het Boswinkel werd aangelegd, konden we ineens ongehinderd bij de koelvijvers van Jannink komen die vol zaten met waterdieren. Dit heeft me in het eerste jaar op de ULO geen windeieren gelegd. We hadden daar als biologie en tekenleraar, Sjouke van der Zee die mooie artikelen met tekeningen over de natuur in de Tubantia verzorgde. Toen hij in de klas vroeg wie er voor zwangere stekelbaarsvrouwtjes en rood gebuikte mannetjes kon zorgen, was ik er als eerste bij. De exemplaren die ik hem uit de Janninkvijvers leverde, voldeden prima in het schoolaquarium waar we konden zien hoe het stekelbaarsmannetje een kokertje van plantenresten maakte waardoor hij het vrouwtje heen joeg zodat de eitjes vrijkwamen. Het mannetje bewaakte de eitjes en later de jongen. Ook de geel gerande watertor, die ik meebracht, beviel meneer uitstekend. Deze rover kreeg een apart onderkomen waar hij werd gevoerd met dikkoppen.
De waardering van meneer voor mijn inbreng bestond uit een negen voor tekenen, een acht voor biologie en een mooi boek over de natuur. Ja, mensen je moest af en toe eens slijmen….
Van “op de heide” herinner ik me nog dat ik de hazelworm, de vleesetende plant zonnedauw en de blauwe gentiaan die alle drie links vooraan op de plaat staan, heb gevonden in het Buurserzand…
Ik heb “in sloot en plas” voor een zacht prijsje op een rommelmarkt op de kop kunnen tikken, de plaat hangt nu bij mij op zolder en ik kan er nog steeds van genieten……
 







 



 

 

 

TOP

HOMEPAGE